Linia 0405: Piła Główna – Ustka

Kadr w kierunku końca peronu.

Obok są zabudowania jednak wyglądają one na opuszczone.

Na peronie jest nagłośnienie ale czy jest ono sprawne tego nie wiem, nie udało mi się sprawdzić.

Tablica z nazwą przystanku przy peronie.

Dalsza część peronu, nie ma tam już żadnych ławek dla pasażerów.

Schody jako wyjście/wejście na peron w środkowej części od strony zabudowań.

Tablica kierunkowa wskazuje główne kierunki jazdy na Białystok oraz na Sokółkę.

Wiata przystankowa na peronie.

Elementy małej architektury na peronie.

Ławka oraz gablota z informacjami dla podróżnych.

Wejście na peron.

Peron od wejścia na peron w kierunku jego zakończenia.

Cały peron od końca w kierunku do wyjścia z peronu.

Zdjęcie lotnicze przedstawia drogę dojazdową do przystanku oraz linie kolejowe 6 i 57 ciągnące się w stronę granicy z Białorusią.

Zakończenie peronu (wejście na peron) w kierunku Sokółki.

Zdjęcie w kierunku Sokółki.

Koniec peronu po stronie białostockiej.

Ujęcie w kierunku Białegostoku z powietrza, po prawej stronie wyremontowany tor szeroki na linii 57.

Kadr w kierunku Białegostoku.

Droga dojazdowa do przystanku osobowego, w środku kadru widać znacznik W4 dla pociągów zatrzymujących się jadąc w stronę Sokółki.

Kadr na budynek dworca oraz nastawni od strony torów.

Zdjęcie z góry na połączony budynek dworca oraz nastawni kolejowej w Dąbrowie Białostockiej od góry.

Do dworca można wejść przez drzwi na peron można zejść schodami po zadaszeniem.

Choć budynek dworca jest otwarty dla podróżnych "Kasa Biletowo-Bagażowa" jest zamknięta na głucho.

Wnętrze dworca jest bardzo przestrzenne, nie jest to ciasna klitka.

Duża tablica z nazwą stacji na końcu peronu.

Na tym zdjęciu można zobaczyć dawne nieużywane obecnie tory przy bocznicy kolejowej.

Ujęcie w kierunku wyjścia z peronu (jest tylko jedno przy budynku dworca).

Tu kiedyś była stacja z bocznicą kolejową, na ujęcie pozostałości po rampie załadunkowej.

Peron na całej długości jest oświetlony, to współczesny wymóg aby nocą oświetlać perony.

Im dalej od wejścia tym mniej elementów dla pasażerów (kadr w kierunku końca peronu).

Dąbrowa Białostocka, długa nazwa stacji w małej wersji została zamocowana na jednym słupku, czyli da się to zrobić.

Mała tabliczka z nazwą stacji, ujęcie w kierunku wyjścia z peronu.

Peron jest dość długi stąd duża liczba oznaczeń, tu powtarza się numeracja torów 1 i 3, nie ma oznaczeń peronu bo jest tylko jeden.

Wiata dla osób oczekujących na pociąg przy torze numer 1.

Podwójne wiaty, ta dla osób czekających na pociąg przy torze numer 3.

Pierwsza od wejścia gablota zawiera najważniejszą rzecz z punktu widzenia pasażera czyli rozkład jazdy pociągów.

Gabloty z informacjami dla pasażerów.

Dąbrowa Białostocka to klasyczna mijanka z dwoma torami oznaczonymi 1 tor główny i 3 tor dodatkowy.

Wejście na peron.

Zdjęcie z drona na peron oraz dojście do niego, są schody (nie widoczne na zdjęciu) oraz kręte dojście dla osób z niepełnosprawnościami.

Semafory wyjazdowe w kierunku Augustowa oraz Suwałk.

Zdjęcie lotnicze na linię 40 w stronę Augustowa oraz Suwałk.

Dalej już w 2025 roku nie pojechałem, ale z czasem i dojadę do Suwałk.

Znaczniki zatrzymania czoła pociągu w kierunku na Sokółkę.

Zdjęcie lotnicze w kierunku Sokółki.

Ujęcie w kierunku początku linii numer 40 czyli stacji Sokółka.

Plac przed budynkiem dworca kolejowego w miejscowości Dąbrowa Białostocka.

Oznaczenie: EN57ALd-2213 ex EN57-1746
Rok produkcji: 1989
Producent: Pafawag Wrocław (Polska)
EZT Typu: EN57; EN57AL; EN57AKM itp. (PaFaWag Wrocław)
Typ: EN57ALd
EVN i VKM: 94 51 2 122 535-9 PL-PREG ra
Przewoźnik: Polregio
------------------------------------------
Gdzie z przystanku Czuprynowo można dojechać najdalej odpowiedź jest jedna do Ełku, haczyk jest jeden jest jedno popołudniowe połączenie pociągiem Polregio 15224/5.

Duża i jedyna tablica z nazwą stacji w obrębie peronów.

Peron jest na tyle długi że spokojnie mogą się tu zatrzymać co najmniej dwie jednostki EN57.

Gdzie można stąd dojechać głównie do Kuźnicy Białostockiej (najbliżej) oraz do Białegostoku.

Mała wiata chroni pasażerów czekających na pociąg podczas złych warunków atmosferycznych.

Peron przystanku osobowego.

Na peronie jest oczywiście gablota z rozkładem jazdy, stojaki na rowery, tabliczka kierunkowa oraz mała wiata.

Przy tym peronie są dwie ławki dla pasażerów oczekujących na pociąg.

Peron używany jest tylko we fragmencie, dalsza, wyłączona z użytku część peronu jest oddzielona płotkiem.

Koniec peronu w Czuprynowie od początku linii jest tutaj dokładnie 230,2 kilometrów kolejowych.

Ujęcie w kierunku Kuźnicy. Zelektryfikowana linia to linia normalnotorowa numer 6 obok biegnie linia szerokotorowa bez trakcji elektrycznej o numer 57.

Kadr w kierunku Sokółki, w tamtą stronę znajduje się "Terminal – Czuprynowo" obsługujący pociągi towarowe jadące z Białorusi po linii 57 przeładowywać je na tory normalne po linii 6.

Zejście z peronu do ulicy.

Wejście od ulicy na peron przystanku.

Rozkład jazdy pociągów osobowych, do i z Kuźnicy Białostockiej nie jeżdżą żadne pociągi pospieszne.

Ujęcie z końca peronu w stronę wyjścia.

Mała tabliczka z nazwą stacji.

Za wiatą przystankową są już tylko ławki na świeżym powietrzu.

Nowa wiata przystankowa na odnowionym peronie.

Odnowiony peron w Wyszkowie Śląskim widok od wejścia na cały peron.

Gabloty z informacjami dla pasażerów od wejścia.

Wejście na peron od strony drogi dojazdowej.

Przystanek osobowy od wejścia.

Ujęcie z drona na cały peron, przystanku osobowego od końca w stronę wyjścia.

Koniec peronu, ujęcie w stronę Nysy.

Ujęcie z peronu na maksymalnym zoomie w kierunku południowym (na Nysę).

Kadr z powietrza na Nysę.

Ujęcie z końca peronu w kierunku północnym.

Ujęcie w kierunku Opola z powietrza.

Przejazd drogowy przy którym jest położony przystanek, można byłoby zainwestować w bezpieczeństwo, choć widoczność jest całkiem niezła.

Rozkład jazdy, pociągi od mojej ostatniej wizyty znów się tu zatrzymują.

Dworzec kolejowy zza torów.

Odnowiony budynek dworca kolejowego od strony drogi dojazdowej.

Ujęcie z kierunku końca peronu, sam peron ma około 200-250 metrów (na oko).

Estetyczny peron jest niski, ciekawe czy z planowaną elektryfikacją peron również zostanie zmodernizowany na peron wysoki, ułatwi to wsiadanie do niezmodernizowanych EN57 (sarkazm).

Mała tablica z nazwą stacji, nazwa stacji od mojej ostatniej wizyty została zmieniona, obok stojaki na rowery zamontowane przez PKP PLK, jak widać również w użyciu.

Wiata peronowa na wyremontowanym peronie.

Zadaszona wiata dla rowerów, jak widać ma duże wykorzystanie.

Odnowione budynki stacyjne oraz informacja o dojściu do muzeum ceramiki w Tułowicach.

Gabloty z informacjami dla pasażerów na wejściu.

Wejście na peron.

Jako pomnik przy stacji znajduje się odnowiona drezyna ręczna.

Przejazd, dojście do peronu oraz sam peron w całej swojej długości.

Ujęcie na budynek dworca kolejowego w Tułowicach od strony podjazdu.

ujęcie na peron przystanku w Tułowicach "od końca" w stronę przejazdu do DW 405.

Zdjęcie z powietrza na linię 287 w kierunku południowym.

Południowy koniec peronu na przystanku Tułowice z dużą tablicą z nazwą stacji.

Ujęcie w stronę Nysy.

Kadr z powietrza w kierunku stacji Szydłów oraz dalej na Opole.

Ujęcie w stronę Szydłowa i Opola.

Przystanek osobowy Tułowice jeździ tutaj kilkanaście pociągów osobowych.