Gmina: Parczew

Wiata peronowa od tyłu.

Semafor świetlny.

Wiata peronowa na pociąg czeka już grupka osób.

Tablica z nazwą stacji.

Wskaźnik zatrzymania czoła pociągu przed przejazdem.

Płytowy peron stacji końcowej dla pociągów osobowych jadących z Lublina.

Peron z płyt, ale ważne że jest.

Puste stojaki na rowery przy przystanku.

Przystanek od tyłu.

Widok w stronę Łukowa, maksymalna prędkość dla pociągów to 120km/h.

Widok w stronę centralnej stacji w Parczewie.

Przejazd na ulicy Kolejowej, przy którym znajduje się przystanek kolejowy.

Najdłuższa i jedyna trasa to połączenie do Lublina.

Czasem się przydaje, choć ja wolałem zawsze zostawić rowek u kogoś niż podpiąć pod taki stojak.

Drugie przejście przez tory do peronu drugiego z wyjściem na miasto.

Tablica informacyjna o numerze peronu i torów.

Parczewski Dworzec z perspektywy drugiego peronu.

Dworzec kolejowy Parczew zza torów stacji.

Zamknięty na głucho budynek dworca kolejowego, który kiedyś był lecznicą kolejową.

Wiata peronowa na drugim peronie stacji w Parczewie.

Szeroki peron numer 2.

Wąski peron trzeci, tu nie jest prowadzona obsługa pasażerska.

Peron drugi i mała architektura stacyjna.

Tablica z nazwą stacji po "lubelskiej" stronie.

Zejście z peronu pierwszego stacji na drugi peron gdzie zatrzymuje się większa część pociągów.

Składowisko zużytych części torów na placu ładunkowym naprzeciw budynku dworca.

Parczewska kolejowa wieża ciśnień.

Magazyn kolejowy z rampą załadunkową, używany zgodnie z przeznaczeniem przez PKP PLK.

Kozioł oporowy na bocznicy stacyjnej.

Widok w stronę Łukowa.

Widok z peronów stacji w stronę Lublina.

Kiedyś w budynku dworca kolejowego mieściła się przychodnia kolejowa. Dziś ...

W Hołdzie
Poległym i Pomordowanym
Kolejarzom
Linii Łuków - Lublin
w Walce
z Faszyzmem Hitlerowskim
w Latach 1939-1945
Parczew 1971 Społeczeństwo i Kolejarze

Pomnik poległych kolejarzy w Parczewie.

Plac dworcowy przed budynkiem stacji.

Tablica rozkładowa stacji kolejowej w Parczewie.