Linia 0405: Piła Główna – Ustka

Oznaczenie: TKp 2316 ex TKp 2816 ex TKp 2261
Rok produkcji: 1952
Producent: Pierwsza Fabryka Lokomotyw w Polsce, Chrzanów (Polska)
Lokomotywy: Zabytki kolejowe
------------------------------------------
Parowóz TKp 2316 w całej okazałości z bliskiej odległości.

Oznaczenie: TKp 2316 ex TKp 2816 ex TKp 2261
Rok produkcji: 1952
Producent: Pierwsza Fabryka Lokomotyw w Polsce, Chrzanów (Polska)
Lokomotywy: Zabytki kolejowe
------------------------------------------
Widok na prawie całą aranżację pomniku techniki w parku przy kopalni soli.

Oznaczenie: TKp 2316 ex TKp 2816 ex TKp 2261
Rok produkcji: 1952
Producent: Pierwsza Fabryka Lokomotyw w Polsce, Chrzanów (Polska)
Lokomotywy: Zabytki kolejowe
------------------------------------------
Parowóz ustawiony na terenie parku przy kopalni soli, widok z tężni solankowej.

Oznaczenie: 31WE-031 EN78-003
Rok produkcji: 2017
Producent: Grupa NEWAG (Polska)
EZT Typu: 31WE; 35WE; 36WE; 37WE; 45WE; ED78 EN63; EN98 (Newag Impuls)
Typ: 31WE
EVN i VKM: 94 51 2 140 718-9 PL-KMAL D
Przewoźnik: Koleje Małopolskie S.A.
------------------------------------------
Następuje zmiana kabiny i tył składu staje się początkiem, pociąg pojedzie do krakowskiego lotniska.

Oznaczenie: 31WE-031 EN78-003
Rok produkcji: 2017
Producent: Grupa NEWAG (Polska)
EZT Typu: 31WE; 35WE; 36WE; 37WE; 45WE; ED78 EN63; EN98 (Newag Impuls)
Typ: 31WE
EVN i VKM: 94 51 2 140 715-5 PL-KMAL A
Przewoźnik: Koleje Małopolskie S.A.
------------------------------------------
Pociąg z krakowskiego lotniska wjechał na przystanek końcowy i skończył bieg.

W parku, tory ze stałą ekspozycją są ustawione na wzniesieniu, ścieżka prowadzi pod mostkiem.

Widok na wagon i parowóz jako ekspozycja przy kopalni soli.

Żuraw wodny.

Elektryczna lokomotywa dołowa, niestety nie udało mi się znaleźć więcej informacji na jej temat. Producentem jej jest najprawdopodobniej Konstal Chorzów / Alstom Chorzów (Polska).

Ekspozycja w parku przy kopalni soli, jednym z elementów są wózki które, kiedyś woziły sól.

Modernizacja dworca jest na finiszu (na rok 20221, obecnie już jest oddany do użytku). Widok od strony peronu.

Podczas mojej wizyty dworzec był w trakcie remontu, widok od strony miasta.

System informacji peronowej rozmieszczony jest w strategicznych częściach peronu.

Kolejna z małych tablic zamontowana wzdłuż peronu.

Mała tabliczka z nazwą stacji zamontowana wzdłuż peronu.

Duża tablica z nazwa stacji.

Peron przystanku osobowego.

Na terenie przystanku miasto zamontowało tablicę informacyjną z planem miasta.

Pusta wiata przystankowa w kierunku wyjazdu w stronę Krakowa.

Obok peronu są stojaki na rowery w liczbie 2 sztuki.

Biletomat jedynego przewoźnika jaki tu jeździ (Koleje Małopolskie), dalej wyjście do miasta (na wprost dojdzie się do kopalni soli.

Do remontu między innymi linii 109 dołożyła się Unia Europejska, o czym informuje nas ta tablica.

Gabloty informacyjne na stacji.

Skład powoli szykuje się do odjazdu do Krakowa, mało kto czeka pod wiatami, podróżni weszli już do pociągu.

Chwilę po przyjeździe podróżni wysiedli z pociągu i rozeszli się w swoich kierunkach.

O godzinie 11:18 odjedzie pociąg do stacji Kraków Lotnisko.

Ostatni słup sieci trakcyjnej i kozioł oporowy.

Kozioł oporowy kończy współczesny przebieg linii 109.

Peron końcowego przystanku na linii 109 jest położony na łuku.

Z tego peronu jedzie się tylko w stronę Krakowa.

Rozkład jazdy pociągów osobowych przyjeżdżających i odjeżdżających z tego przystanku. Kierunek tu jest jeden na Kraków.

Na końcu peronu zarządca postawił pełnowymiarową tablicę z nazwą stacji.

Peron jest dość długi więc tabliczek z nazwą stacji zarządca postawił kilka sztuk.

Mała tabliczka na peronie z nazwą stacji kolejowej, na której się znajdowałem.

Druga strona tabliczki z nazwą stacji, po obydwu stronach znajduje się nazwa (nie zawsze tak jest).

Widok w stronę końca linii 109, w głębi zdjęcia widać już tablicę stacji końcowej Wieliczka Rynek-Kopalnia.

Rozkład jazdy pociągów osobowych zatrzymujących się tutaj. Tą krótką linię obsługują wyłącznie Koleje Małopolskie.

Duża tablica znajduje się również po drugiej stronie końca peronu (po wschodniej stronie).

Wiat są wykorzystywane raczej przez podróżnych jadących do Krakowa, ci który dojeżdżają do Wieliczki raczej rozchodzą się po mieście i okolicach.

Jeszcze puste systemy elektronicznej informacji pasażerskiej. Niedługo pojawi się pociąg o czym zostaniemy poinformowani.

Pusty peron stacji.

Tor dodatkowy numer 3 dzięki temu układowi mogą się tu mijać pociągi jadące do i ze stacji Wieliczka Rynek-Kopalnia.

Peron jest dość szeroki ale postawiono tu tylko małe wiaty peronowe.

Na stacji zamontowany jest elektroniczny system informacji pasażerskiej oraz atrapy kamer wideo.

Widok na wylot w stronę Krakowa.

Peron stacji znajduje się na łuku linii 109, sam peron został dobrze wkomponowany w geometrię toru.

Zarządca w takiej gablocie nie zamieszcza już informacji pasażerskiej.

Pusta dawna gablota rozkładowa.

Tor zasadniczy numer 1 widok w kierunku Krakowa.

Widok na cały skrajnik kolejowy, ważne urządzenie bowiem mierzy ono skrajnie wagonów, dziś już rzadko używane, czasem można jeszcze gdzieniegdzie natknąć się na taką konstrukcję.

Tabliczka informacyjna mówi o Skrajniku kolejowym.

Długi fragment dawnego torowiska, szkoda że jest pusty, można byłoby sprowadzić na te dawne tory jakiś tabor który kiedyś obsługiwał tą linię.

Gdy wagon uderza w skrajnik wiadomo że nie może jechać dalej, przekroczenie skrajni lepiej wykryć na takim oto urządzeniu niż później borykać się z kosztami napraw wypadkowych.

Na swoistym parku kolejowym nie mogło zabraknąć ciuchci, ta jest z drewna i można w niej usiąść w wagonie też :).

Lampy oświetleniowe zamontowane pomiędzy torowiskiem, tu już raczej skrajnią się nikt nie przejmował bo po tych torach i tak nic już nie pojedzie.

Tabliczka informacyjna opowiada historię torowiska i tych dwóch torów jako zachowanym dawnym układzie stacji.

Biletomat, w tym kiosku można nabyć bilet na pociąg.

Widok na zabytkowy dworzec na stacji Wieliczka Park, widok od strony torów.

Przejście przez tory i wejście na peron, należy uważać na jadący pociąg.

O godzinie 11:09 przyjedzie pociąg do stacji Wieliczka Rynek-Kopalnia, wjedzie on na tor numer 3. Taka informacja pojawiła się na wyświetlaczu elektronicznym.

Mała wiata przystankowa dla podróżnych.

Druga strona tablic kierunkowej na zachód można dojechać do Krakowa, na wschód do końca linii.

Obok torów 1 i 3 jest również tor 2 ale jest on niezelektryfikowany i zakończony kozłem oporowym.

Tablica kierunkowa, na wschód jedziemy do końca linii ma zachód jedziemy do Krakowa Głównego (choć zgodnie z logiką PKP powinna tu być wpisana stacja węzłowa pierwsza, która wystąpi).

Ujęcie na dworzec kolejowy od strony wschodniej, bliżej dojścia do peronu.

Szerokie zejście z peronu do przejścia przez tory.

Tabliczka informacyjna opisująca funkcję jakie spełniał kozioł oporowy.

Wyjście na miasto z pod budynku dworca kolejowego widzie przez dawne ogrodzenie stacji.

Tabliczka informacyjna o dawnym ogrodzeniu stacji kolejowej we Wieliczce.

Dawny kozioł oporowy.

Dawne ogrodzenie, a w zasadzie tyle udało się zachować ze starego obiektu.

Widok na budynek dworca zza ulicy.

Dojście do eksponatu jakim jest piwniczka ziemna od strony drogi dojazdowej.

Informacja do znajduje się przed naszymi oczami, w tym wypadku jest to Piwniczka ziemna.

Ta górka to wspomniana w opisie piwniczka ziemna, na stacji w Drzonowie była taka, tam trzymano smary i oleje.

Dawne niezelektryfikowane torowisko kolejowe, brakuje tutaj jeszcze parowozu.

Zachowane dawne torowiska jako pamiątka dawnego układu stacji.

Widok z oddali na rozpoczynający się peron stacji, tor dodatkowy jest zabezpieczony kozłem oporowym.

Puste stojaki na rowery, cóż ludzie wolą podróżować samochodem, nawet dojeżdżając do stacji.