Linia 0405: Piła Główna – Ustka

Kadr na budynek dworca od strony torów.

Dworzec wygląda nieco jak niski blok mieszkalny, ujęcie od strony drogi dojazdowej.

Z tego peronu podróżni mogą dojechać między innymi do Nysy.

Drugi peron jest dość wąski i nie ma tu miejsca na elementy typu ławka, wiata czy kosze nie wspominając o gablotach z rozkładem jazdy.

Krawędź peronowa przy drugim peronie jest dość długa, ale tylko w środkowej części peron jest wybrukowany.

Stara ławka na pierwszym peronie, tu kończy się wybrukowana część tej platformy.

Duża tablica z nazwą stacji.

Perony są niskie brukowane z kostki, peron pierwszy jest dość szeroki, na drugim przydałoby się jakieś zabezpieczenie od toru gdzie nie ma krawędzi.

Skoro wrócił tu ruch pasażerski zarządca zamontował elementy informacji pasażerskiej.

Bezpośrednio przy pierwszym peronie znajduje się magazyn kolejowy, choć w obecnym stanie to raczej ruina.

Ujęcie w kierunku końca pierwszego peronu.

Przy pierwszym peronie jest słupek hektametrowy wskazujący odległość od początku linii, w tym wypadku jest to 148 kilometrów od Katowic.

Kadr w kierunku zachodnim na Otmuchów.

Ujęcie z peronu w kierunku Nysy.

Między Kamieńcem Ząbkowickim, a Nysą wznowiono połączenia pasażerskie jednak nie jest ich zbyt dużo.

Ten budynek mógł pełnić kiedyś rolę dróżnika przejazdowego, dziś jest to prywatne mieszkanie. Obiekt ten nie jest związany z przystankiem gdyż ten powstał około 2020 roku.

Ujęcie z końca peronu w kierunku wyjścia.

Końcowa część peronu jest tu kosz na odpadki oraz ławka.

Tablica na słupie oświetleniowym wskazuje kierunek wyjścia z peronu.

Tabliczka z nazwą stacji w zminiaturyzowanej formie.

Wiata przystankowa w założeniu ma ochronić podróżnego przed opadami atmosferycznymi i innymi zjawiskami pogodowymi.

Od wejścia podróżny informowany jest o kierunkach jazdy (Nysa, Opole Zachodnia) dalej znajdują się dwie gabloty oraz duża wiata peronowa.

Peron od wejścia.

Przy przystanku zarządca standardowo stawia stojaki na rowery.

Wejście na peron przystanku.

Ujęcie z drogi na cały przystanek kolejowy.

23,2 kilometr linii 287 i ujęcie w kierunku południowym.

Zdjęcie przedstawia kadr w kierunku Nysy.

Ujęcie z końca peronu w północną stronę.

Kadr w kierunku Opola (w kierunku początku linii).

Przejazd drogowy, przy którym ulokowany jest przystanek osobowy.

Rozkład jazdy pociągów kursujących na wyremontowanej linii łączącej Nysę z Opolem.

Oznaczenie: Class66-66220
Rok produkcji: 2000
Producent: Electro Motive Diesel Inc. (Kanada)
Spalinowozy Typu: Class 66 (Electro-Motive Diesel JT42CWRM)
Typ: Class 66
EVN i VKM: 92 70 0 066 220-9 GB-DBSRP
Przewoźnik: DB Schenker Rail (UK) Ltd
------------------------------------------
Zastępcza tabliczka znamionowa lokomotywy oznaczanej przeze mnie jako Class 66, jest to JT42CWR. Jednak ja jestem laik i będę oznaczał te lokomotywy jako wspomniana seria "Klasa 66".

Oznaczenie: Class66-66220
Rok produkcji: 2000
Producent: Electro Motive Diesel Inc. (Kanada)
Spalinowozy Typu: Class 66 (Electro-Motive Diesel JT42CWRM)
Typ: Class 66
EVN i VKM: 92 70 0 066 220-9 GB-DBSRP
Przewoźnik: DB Schenker Rail (UK) Ltd
------------------------------------------
Ta lokomotywa najprawdopodobniej jest wypożyczona do przewoźnika KP Kotlarnia, jednak nie mam żadnych na to dowodów.

Widok na budynek dworca z góry, bramka sieci trakcyjnej psuje nieco kard na dworzec.

Ujęcie "z góry" na budynek dworca kolejowego.

Widok na dworzec od strony torów.

W odnowionym budynku dworca swoją siedzibę znalazła biblioteka.

Ujęcie na budynek dworca kolejowego od strony parkingu, ujęcie nieco krzywe z uwagi na słońce, które ograniczało wykonanie innego ujęcia.

Kasy biletowe w budynku dworca kolejowego.

Ciekawe wykończenie kolumny wewnątrz budynku dworca. Obok znajdują się choć automaty z przekąskami.

Wnętrze dworca kolejowego, ujęcie w kierunku wyjścia do miasta.

Widok na wejście do budynku dworca od strony pierwszego peronu.

Ujęcie na peron od strony południowej (na północ).

środkowe (główne) części peronów.

Ujęcie lotnicze na perony stacji w Gogolinie od strony północnej na południe.

Północny koniec peronów jest zakończony semaforami wskazującymi drogę w części towarowej stacji.

Mała tabliczka z nazwą stacji na drugim peronie.

Kadr w kierunku końca drugiego peronu.

Ujęcie w kierunku wyjścia z peronu.

Dalsza część drugiej platformy jest pusta, kierunek wyjścia jest wskazany za pomocą odpowiedniej tabliczki.

Na peronie w przedniej części są wyposażone w wiaty oraz ławki peronowe.

Ujęcie na oznaczenie peronu i numeracja torów, 2 i 6.

Dodatkowa krawędź peronowa służy pociągom osobową do zatrzymania i przepuszczania pociągów pospiesznych.

Z drugiej platformy odjeżdżają pociągi jadące w kierunku Kędzierzyna-Koźla.

Rozkłady jazdy pociągów są w tej gablocie, ale po drugiej stronie.

Kard na peron od strony wejścia (od windy).

Zejścia z peronu drugiego, obok zejście z drugiej strony miasta.

Na wprost wyjście na drugą stronę miasta, na prawo wyjście na drugą platformę odjazdową.

Podziemny labirynt.

Zejście do podziemnego labiryntu łączącego dwie strony miasta oraz umożliwiającym dostanie się na drugi peron.

Z tego peronu odjeżdżają pociągi jadące w kierunku opolskim.

Pierwszy peron stacji Gogolin, ujęcie z pod budynku dworca.

"Bok" budynku nastawni.

Duża tablica z nazwą stacji na pierwszym peronie.

Ujęcie od południa na peron numer 1.

Mały skwer przy stacji, jednym z elementów jest nieużywany żuraw wodny.

Nieczynna (lub przynajmniej tak wygląda) nastawnia Goglin.

Widok na południową część stacji w Gogolinie, po tej stronie są dodatkowe tory.

Ujęcie na północ z końca drugiego peronu stacji.

Po północnej stronie stacji są dodatkowe tory dla pociągów towarowych, które mogą tutaj przepuszczać inne składy lub mogą zostać tutaj zamknięte.

Ujęcie lotnicze na południe.

Od początki linii czyli stacji Kędzierzyn-Koźle jest do Gogolina dokładnie 21,3 kilometra linii kolejowej.

Ujęcie w kierunku Kędzierzyna-Koźla.

Dalej na peron nie można wjechać samochodem, i dobrze.

Nieużywane od lat tory w obrębie stacji.

Bocznica na stacji Gogolin.

Dworzec od strony peronów, ujęcie od zachodniej strony.

Dworzec od strony peronów, ujęcie od wschodniej strony.

Budynek dworca kolejowego na stacji od strony podjazdu.

Ujęcie z zachodniego końca drugiej platformy w stronę Opola.

Gdzie kończy się pierwszy peron i ciągnie się już tylko peron numer 2 jest on oddzielony od tory niskim płotkiem.

Ujęcie z drugiego peronu w kierunku wschodnim.

Zarządca linii na drugiej platformie zamontował dużą tablicę z nazwą stacji.

Peron drugi jest "pusty" nie ma tu elementów dla pasażerów.

Zachodnia część peronu pierwszego w tym miejscu się kończy, dalej ciągnie się już tylko peron numer 2.

Nad torami przebiega lokalna droga.

Schody umożliwiają dojście do poziomu ulicy, choć raczej nie są często wykorzystywane.

Pod wiatą są też ławki dla pasażerów.

Duża wiata peronowa przy pierwszym peronie, chroni nielicznych podróżnych przed opadami.

Początek drugiego peronu oraz przejście przez tor stanowiące dojście do omawianej platformy.

Duża tablica z nazwą stacji przy pierwszym peronie.

Perony 1 i 2 nie są ułożone symetrycznie, peron pierwszy jest wysunięty na wschód, peron numer 2 jest wysunięty na zachód.

Przy tym peronie zatrzymują się pociągi jadące w stronę Opola.

Peron numer 1, ujęcie w kierunku wschodnim.

Stojaków na rowery jest więcej niż jeżdżących tędy pociągów osobowych.

Budynek magazynowy w obrębie stacji (przy wejściu na perony).

Ta tablica unijna już powoli wyblakła, stoi tu od lat bo musi.

Zachodni koniec peronu numer 2.