Stacja (01270): Krynica-Zdrój

Dworzec w Krynicy-Zdrój o poranku, powoli zbierają się podróżni na pierwszy pociąg.

Dworzec o godzinie 6:05 słońce już wyszło, chwila, a robi różnicę.

Dworzec o godzinie 5:40 słońce nie wyszło.

Dworzec kolejowy od strony miasta (od północnej strony).

Dworzec kolejowy od południowej strony.

Stary typ napisu z nazwą stacji na budynku dworca.

Napis PKP DWORZEC jest widoczny z daleka.

Idąc od głównej drogi w mieście można z daleka zobaczyć budynek dworca. Tu idę od strony ulicy ks. Władysława Gurgacza.

Poczekalnia z PRL-u zamknięta na głucho, dworzec był modernizowany w 1987 roku więc może czas najwyższy znów go odświeżyć.

Wnętrze dworca jest niestety zamknięte na głucho i nie jest to wina godziny, o której wykonywane były zdjęcia.

Modernizacja Stacji
Krynica 1987
ZBK Kraków D. PRK, 9
------------------------------------------
Taka kostka jest wmurowana w przejście łączące "miasto" z pierwszym peronem.

Stosowny szyld na pierwszym peronie wskazuje jak wyjść z pierwszego peronu.

Wyjście do miasta z peronu.

Małe przejście przez dworzec do miasta z pierwszego peronu.

Dzbanek w kwiatach, ale to już jest element miejskiej architektury ten znajduje się w obrębie dworca.

Pod dworcem jest mały parking dla kilku samochodów osobowych.

Plac dworcowy, służy autobusom jako miejsce postojowe.

Mała nastawnia i wylot do Muszyny.

Przejście przez tory łączy perony 1 i 2 ale znajduje się na końcu peronów w południowej części stacji, bardzo daleko.

Semafory wyjazdowe w stronę Muszyny.

Dalsza część pierwszego peronu.

Przy końcu peronu pierwszego jest też duża tablica z nazwą stacji.

Peron pierwszy tor drugi obiektyw skierowany mam w stronę końca linii.

Wiata, gablota i oznaczenie peronu.

Tor numer 2 peron numer 1 widok w stronę wylotu na Muszynę.

Tu zadaszenie pierwszego peronu niemal wchodzi w skrajnię drugiego toru.

Megafony i zegar dworcowy podpięte pod wiatę na pierwszym peronie.

Zadaszenie dworcowe biegnie prosto do krawędzi peronowej.

Ławki starego typu pod zadaszeniem dworcowym na pierwszym peronie.

Środkowa część peron numer 1.

Elementy małej architektury są tu schowane pod arkadami.

Pusta część peronu numer 1 po północnej stronie stacji.

Zakończenie pierwszego peronu przy północnej stronie.

Początek peronu 2 od strony południowej.

W miarę symetrycznie ułożone wiaty na peronach 1 i 2.

Tor numer 1, tu dojeżdżają jedynie składy osobowe czasami drezyna inspekcyjna, pociągi towarowe tu nie zaglądają.

Widok na tor numer 1 i wyjazd na Muszynę.

Widok na peron drugi po stronie toru numer 3.

Widok ogólny na peron drugi od strony Muszyny.

Druga pusta gablota, tu zarządca zamieszcza okresowe "przyszłe" rozkłady jazdy.

Gablota z rozkładem jazdy.

Nowa wiata przystankowa zamontowana na drugim peronie.

Tablica z nazwą stacji w południowej części peronu numer 2. Widok w stronę wyjazdu na Muszynę.

Tablica z nazwą stacji w południowej części peronu numer 2.

Tu kierunek jest jeden czyli Muszyna.

Stacja w Krynicy jest nieco zapuszczona, nierówne płyty chodnikowe na peronie. Stan stacji pozostawia wiele do życzenia.

Szeroka część drugiego peronu tu znajdują się wszystkie ważne elementy małej architektury.

Peron drugi jest na lekkim łuku, stąd też zastosowane specjalne odciągniki sieci trakcyjnej.

Tor numer 3 jest przeznaczony dla obsługi składów EZT, nie wymagają one zmiany lokomotywy, tu wystarczy zmienić kabinę.

Duża tablica z nazwą stacji na drugim peronie po północnej stronie tego peronu.